Şarm əl-Şeyxdən Dohaya
2022-12-01 12:25:38
Doha və Şarm əl-Şeyxdə baş verənlərin sevindirici tərəfi onların ərəb ölkələrində sevinc və qürur mənbəyi olması idi.
İki səhnədən biri Misirin Şarm əl-Şeyx şəhərində, digəri isə Qətərin paytaxtı Dohada baş verib.
İlk baxışdan onların arasında ortaq heç nə yox idi;
birincidə mövzu iqlim dəyişikliyiikincisi isə 4 ildən bir keçirilirdi. FIFA Dünya Kuboku Final idi.
Birincidə dünyanın taleyi 1,5 dərəcə Selsidən asılı idi. İnsanlar ya yaxın onilliklərdə temperaturu azaltmağa nail olacaqlar, ya da həyatları planetin məhvi ilə başa çatacaq.
İkincisi o qədər də dramatik olmasa da, daha həyəcanlıdır və kubokun qalibi elan olunana qədər dünya nəfəsini tutacaq.
İkincisi, çətinliyi günü-gündən artan üstünlük və bir matçdan digərinə keçiddir. Qitə səviyyəsində gərgin seçmə oyunlardan sonra kubokda iştirak edənlər böyük qürur hissi yaşadılar.
Ancaq arzuları yerinə yetirildikdən sonra hər məğlubiyyət onlara dünyanın sonu kimi hiss olunur. Hər ikisinə dünya çoxlu sayda qoşuldu.
Bu, dünya dillərinin qarışdığı qədim Babilin şəklinə bənzəyirdi. Lakin birincidə, iqlimin pisləşməsinə və temperaturun yüksəlməsinə görə məsuliyyət daşıyan ABŞ və Çin kimi böyük dövlətləri və çayların və göllərin qurumasına səbəb olan quraqlığın qurbanı olan digər ölkələri bir araya gətirmək istəyən bir tale üçün çağırıldı. , ya da kəndlərini və şəhərlərini su basan sel.
Ada dövlətləri forumda ən çox bədbəxt olublar, çünki dəniz və ya okeanda batmaq təhlükəsi ilə üzləşirlər.
Sevinc və sevinc, görünür, sonuncuya hakimdir. Açılış mərasimi adətən gözəl mesaj verir və Qətər bunda kifayət qədər uğurlu olub, çünki ərəbləri tanıtdırıb, bəşəriyyətə mesaj göndərib.
Burada fərqli mədəniyyətlər geyimləri, oxuduqları mahnılar və komandaları üçün alqışlarla özlərini ifadə etmək üçün yer tapdılar.
Əllər ürəklərində, görəsən taleyin, yoxsa oyunun komandalarına bir raunddan digərinə keçməyə imkan verəcək.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Portuqaliya Baş katibi Antonio QuterresŞarm əl-Şeyxdən Dohaya keçidi çox asan etdi.
Birincidə məsuliyyəti öz üzərinə götürüb, ikincidə dünya ölkələrinin bir araya gəldiyi yarışı səbirsizliklə gözləyən ölkə prezidentləri və liderləri də keçidi onunla həyata keçiriblər.
İki ərəb şəhəri arasında “qloballaşma” Bu heç nəyi ifadə edən yeganə bağ deyildi, başqa şeylər də var idi.
Birincisi, hər ikisi beynəlxalq medianın diqqət mərkəzində idi, lakin bu maraq yalnız iki hadisə haqqında məlumat vermək və ya hadisələrin daxilində baş verənlərə diqqət yetirməklə məhdudlaşmırdı, mövzudan kənara çıxan çox şey var idi.
Şarm əl-Şeyxdəki tədbirə gəlincə, iqlim və bununla bağlı baş verənlər, baxmayaraq ki, Doha bu dəfə Dünya Kubokunu əvvəlki dövrlərdən daha yaxşı keçirmək üçün son 10 ildə çoxlu tikinti işləri aparıb. bütün dünyada bütün bunları bir kənara qoydular və iki hadisə ilə əlaqəsi olmayan bir şeyə işarə etdilər; insan hüquqları.
Washington PostOnun Misir və Qətərə qusduracaq qədər liberal nifrəti vardı. dünyanın COP27 O, sammitini Misirdə, yoxsa Qətərin paytaxtında dünya çempionatı keçirməklə səhv edib-etmədiyini sual edib.
Bir sözlə, iki ölkənin dünyanın xeyrinə etdiklərinə uyğun münasibət var idi. Misirdə keçirilən sammit zamanı xaos, terror və koronavirusun ardınca baş verən islahat və tərəqqi, nə də BMT-nin bütün üzvlərinin iştirak etdiyi forumun təşkilində nümayiş etdirdiyi qüsursuz təşkilatçılıq, nizam-intizam və diplomatik liderlikdən söz açılmayıb.
Dohada keçirilən Dünya Kubokunda ərazisi kiçik, zahiri görkəmi zərif, davranışı ilə hörmətli bir ölkənin böyük və gözəl təşkilatçılığından söz açılmadı.
Əvəzində ABŞ-ın Kolorado ştatında geylərin güllələndiyi bir vaxtda (!) Dünya Çempionatının bütün stadionlarında qadağan olunmuş pivənin azarkeşlərə içilməsinin qadağan edilməsindən, Dohada homoseksuallıq çağırışlarının qarşısının alınmasından danışılırdı.
Bu vaxt dünyanın ən mühüm hadisələrindən ikisinin ərəb sivilizasiyasını ən yaxşı və ən gözəl formada təqdim edən iki ərəb ölkəsində keçirilməsinə görə kifayət qədər paxıllıq və kədər var idi.
İki hadisənin ortaq cəhəti təkcə Qərb dünyasındakı zəhərli qrupların etirazları və tənqidləri deyil, həm də bölgənin damarlarına yaxşılıq və xeyirxahlıq vuran bir növ yeni ərəbizm və yeni regionçuluq idi.
Şarm əl-Şeyx ərəb cəmiyyətində ərəblərin yox olmaq təhlükəsi ilə üzləşdiyi bir dünyada oynamalı olduğu rolu alovlandırdı.
Ərəb dünyası qlobal enerji bərabərliyində həmişə mühüm fiqur olsa da, görüşlər boyu yaşıl və bərpa olunan enerjinin böyük əhəmiyyətini vurğulamağa ən çox can atırdı.
Tərcümə“24 SAAT”
