Xədicə İsmayıl o şeiri tərcümə etdi – QURDLAR (Vladimir Solouxin)
Araşdırmaçı jurnalist Xədicə İsmayıl Vladimir Solouxin “QURDLAR” şeirini orijinaldan tərcümə edib. 24saat.org saytı həmin şeri təqdim edir.
Qurdlar Vladimir Solouxin (tərcümə: Xədicə İsmayıl)
Şeirin orijinal mətni aşağıda
Biz qurduq,
Sayımız,
itlərin sayından
az
Qoşalülə gurultusuyla
Seyrəldi sıralarımız
hər il bir az
Ah zarsız,
şivənsiz
keçər edamlarımız
Amma yenə də varıq,
Qanuna sığmaz
varlığımız
Biz qurduq,
sayımız tək-tük
Bəlkə də cinsin nadir nüsxələrindən
Əslində elə biz də itdik
Tabe olmaq
istəməyənlərindən
Sizə bir boşqab yal verərlər
Biz ac gəzərik şaxtalı çöllərdə
Orda ağaclar da bizim
Ulduzlar altda
qarlı təpələr də
Yanvarın don vuran gecələrində
Sizi buraxarlar onlar evlərə
Biz isə
vurnuxarıq
Taleyin daralan çəmbərində
Siz dəlikdən baxarsınız
Biz gəzərkən özgürcə meşələrdə
Əslində siz də canavardınız
Amma
cinsindən dönənlərindən
Vaxt vardı,
siz bozdunuz,
Cəsur idiniz
əvvəllər
Əldən alıb yal yeməkdən
Keşikçi köpəyə dönənlər
Yalmanıb xidmətçi olmağa
Razısız
bir quru çörəkçün
Heyhat,
bir xalta, bir zəncir
Mükafat olmalı köpəkçün.
Titrəyin,
əsin qəfəslərinizdə
Çünki ov zamanı gələndə
Biz qurdların
hamıdan çox
Nifrətimiz var
itlərə.
ВОЛКИ
Мы — волки,
И нас
По сравненью с собаками
Мало.
Под грохот двустволки
Год от году нас
Убывало.Мы, как на расстреле,
На землю ложились без стона.
Но мы уцелели,
Хотя и живем вне закона.
Мы — волки, нас мало,
Нас можно сказать — единицы.
Мы те же собаки,
Но мы не хотели смириться.
Вам блюдо похлебки,
Нам проголодь в поле морозном,
Звериные тропки,
Сугробы в молчании звездном.
Вас в избы пускают
В январские лютые стужи,
А нас окружают
Флажки роковые все туже.
Вы смотрите в щелки,
Мы рыщем в лесу на свободе.
Вы, в сущности, — волки,
Но вы изменили породе.
Вы серыми были,
Вы смелыми были вначале.
Но вас прикормили,
И вы в сторожей измельчали.
И льстить и служить
Вы за хлебную корочку рады,
Но цепь и ошейник
Достойная ваша награда.
Дрожите в подклети,
Когда на охоту мы выйдем.
Всех больше на свете
Мы, волки, собак ненавидим.
1964
Владимир Солоухин. Стихотворения.